Nieuws

Pascal Debels: Vertrouwen opdoen voor het duel tegen leider Achel 

Lindemans Aalst maakte afgelopen week geen goede beurt. Enkele dagen na de 3-1-nederlaag in de CEV-Cup tegen Pafiakos Pafos verloren de Ajuinen zaterdagavond de laatste wedstrijd van de heenronde op bezoek bij Menen. Aalst won nog wel de eerste set, verloor de tweede nipt en liet zich dan al te gemakkelijk naar de slachtbank leiden (20-25, 25-23, 25-19 en 25-14).  

De eerste set in de vernieuwde sporthal van Menen liet nochtans niet vermoeden dat Aalst later compleet ten onder zou gaan. Zonder al te veel moeite liepen de bezoekers uit tot 4-8. Bij 18-18 leek Menen erop en erover te gaan, maar Aalst kon rekenen op een uitstekende Alvaro Gimeno. De Spaanse opposite scoorde in het slot vijf punten en trok zo de setwinst over de streep (20-25). De effici?ntie van Gimeno (9 punten en 58 procent in de aanval) stond in schril contrast met zijn collega aan de overkant. Lucas Lilembo kwam amper in het stuk voor en moest in de tweede set plaats moest ruimen voor Eliot De Vleeschhauwer. Een wissel die de thuisploeg geen windeieren legde. De jonge Belg was geregeld succesvol en spelverdeler Akseli Lankinen vond ook regelmatig zijn hoekspelers. Dat was niet het geval langs Aalsterse kant. De Lindemans-boys waren te afhankelijk van hun hoofdaanvaller. Gimeno scoorde in de tweede beurt tien punten, terwijl hoekspelers Max Schulz en Timo Lohmus het lieten afweten. Tot 21-21 hield Aalst nog gelijke tred, maar een ace van Gilles Vandecaveye zorgde voor de beslissende kloof. 

Diezelfde Vandecaveye serveerde Menen in het derde luik van 4-5 naar 8-5 en even later bracht ook De Vleeschhauwer de bezoekende receptie aan het wankelen. Het vertrouwen ebde zienderogen uit het team en ook Gimeno kreeg amper nog een bal tegen de grond. De vierde set werd een complete afgang. Via 6-0, 15-3 en 20-9 liet een mak Aalst zich naar de slachtbank leiden. Door deze pijnlijke nederlaag zakt Aalst naar de derde plaats en voelt het de hete adem van Menen en Maaseik in de nek.  

CEO Pascal Debels woonde de match in Menen bij en kon niet anders dan vaststellen dat het niet goed was. Eigenlijk zag ik het al in de eerste set aankomen. Zowat alle punten bij ons kwamen van Alvaro, de rest kwam niet tot scoren. We wisten dat hij dat geen hele match zou kunnen volhouden. De tweede beurt ging het nog, maar gaandeweg wisten ze bij Menen dat ze ervoor moesten zorgen dat ze onze opposite uit de match hielden. En dat is hun gelukt. Omdat het gevaar bijna enkel van hem kwam, wisten de thuisspelers dat ze enkel Alvaro moesten afblokken. We gingen dan ook nog eens receptioneel ten onder. Was het een gebrek aan vertrouwen of een beetje een dipje na de Europese trip? In onze jonge groep hebben we ook geen ervaren leider, iemand als Robin Overbeeke vorig jaar die het team op sleeptouw kan nemen.  

Door het puntenverlies zakt Aalst naar de derde plaats met ??n puntje voorsprong op het duo Maaseik-Menen. Alles ligt op een zakdoek bij elkaar. Misschien nog een geluk voor ons dat Maaseik met de punten morst. Het is in deze competitie uitkijken wie de titelfinale tegen favoriet Roeselare zal spelen. Met alle respect voor Guibertin, Waremme en Antwerpen, zes teams komen hiervoor nog in aanmerking. Elk van die zes ploegen kent goeie en minder goeie dagen. Het team dat het minst wisselvallig is, zal het halen. 

Om niet verder in een negatieve spiraal te verzeilen, moet Aalst snel de rug rechten. Zaterdag is er de topper thuis tegen de verrassende leider Achel, maar eerst is er woensdagavond in Schotte de terugwedstrijd van de zestiende finales van de CEV-Cup tegen Pafiakos Pafos. Om zich te plaatsen moeten de Ajuinen winnen met 3-0 of 3-1 ?n dan ook nog eens de golden set naar hun hand zetten. Op zich hecht ik niet zoveel belang aan het feit of we de kwalificatie voor de volgende ronde afdwingen. De manier waarop we voor de dag komen vind ik veel belangrijker. Het komt erop aan om vertrouwen op te doen voor de match tegen Achel, belangrijk duel met het oog op de top vier. Het wordt niet simpel, Achel staat niet voor niets op de eerste plaats. De kwalificatie voor de volgende ronde zou het team een boost geven, maar het komt er voor mij in de eerste plaats op aan om de positieve flow terug te vinden. Pafiakos Pafos is een team dat we moeten aankunnen. In de heenwedstrijd ontwikkelden de Cyprioten een hoge opslagdruk waar we het moeilijk mee hadden. Ze waren in een begenadigde dag en speelden naar eigen zeggen hun beste match van het jaar. Het zou me verbazen als ze dat in Schotte zouden kunnen herhalen. 

Menen: Lankinen 6, Vandecaveye 11, Van De Velde 6, Lilembo 2, Gempin 18 en Jurkovics 10. Libero: Bille/Ver Eecke. Kwamen in: De Vleeschhauwer 16, Ocket en Vanneste. 

Aalst: Lorente 3, Peters 8, Crins 8, Gimeno 21, Schulz 7 en Varblane 9. Libero: Dufraing. Kwamen in: Lohmus 4, Harouk, Ponseele, Kindt en Verwimp. 

Star of the game: Elliot De Vleeschhauwer. 

Tekst: Dominic Beckx.